Vrije grond is vruchtbare grond
Dat wil zeggen dat de grond eigenlijk niet meer in privé eigendom mag zijn. Door het eigendom in een stichting onder te brengen, wordt deze vrij van persoonlijke belangen en kan blijvend worden ingezet ten behoeve van de bd-landbouw.
Wanneer je als boer werktvolgens de bd-landbouw methode, dan weet je hoe belangrijk is om de vruchtbaarheid van de grond op te bouwen. Het gaat echter niet alleen om de grond, maar ook om een sociae structuur en ook om een cultuirele inbedding van het bedrijf, in een groter geheel.
Wanneer je nu het bedrijf moet overdragen aan een jongere generatie, dan wil je graag dat behouden blijft wat inmiddels is bereikt. Maar weinig boeren realiseren zich dat het persoonlijk eigendom van grond deze wens, om te behouden wat je hebt bereikt, behoorlijk in de weg kan zitten.
Dat komt vooral doordat de grond in de huidige tijd dusdanig veel waard geworden is, dat een jonge boer die grond niet meer kan kopen. In de eerste plaatys heeft hij het geld daarvoor iet ter beschikking. Wanneer hij het wel zou kunnen lenen, dan drukken rente en aflossing zo zwaar op de bedrijfsvoering, dat een rendabele bedrijfsvoereing niet meer mogelijk is, zeker niet wanneer hij de bd-achtergond wil continueren.
Daarnaast onstaan er altijd problemen bij de vererving. Verschillende erfgenamen kijken er anders tegenaan. Het gevolg is vaak dat zelfs wanneer er wel een mogelijkheid van opvolging in de familie aanwezig is, de opvolger toch met grote schulden blijft zitten.
In de bijbehorende stukjes ga ik verder op dit vraagstuk in.